Jurriaan Kamp
Jurriaan Kamp

Jurriaan Kamp woont in Santa Barbara, Californië. En hoewel hij internationaal recht studeerde in Leiden, is hij al zijn hele werkzame leven journalist. Jurriaan is medeoprichter van het magazine The Optimist (voorheen Ode) en tegenwoordig maakt hij vier keer per jaar het magazine Kamp Solutions, For People and Planet. Daarnaast is hij een veelgevraagd schrijver en spreker. Ook maakt Jurriaan een tv-programma voor de Amerikaanse publieke televisie. Ook daarin richt hij zich op het vinden van oplossingen voor de gezondheid van mens en planeet.

NRC Handelsblad

‘Ik ben internationaal recht gaan studeren omdat ik de politiek in wilde, maar om mij op mijn 25ste al kandidaat te stellen voor een gemeenteraad leek me niet de juiste route. Ik wilde meer van de wereld afweten voordat ik over de wereld ging praten,’ vertelt Jurriaan Kamp. ‘Dus ik dacht: hoe kun je nou kennis opdoen? In die zoektocht ontdekte ik de journalistiek, bij uitstek de plek voor een brede basis. Ik kreeg de kans om bij NRC Handelsblad stage te gaan lopen en dat was zo’n succes, dat het idee van de politiek op de achtergrond is geraakt. Ik kon bij de krant blijven en ben uiteindelijk nog chef van de economieredactie geweest.’

Positieve levensvisie

Jurriaan Kamp werkte weliswaar met veel plezier bij NRC Handelsblad, maar het beviel hem niet dat met name problemen worden belicht en ruimte op de voorpagina krijgen. Reden voor hem om een eigen tijdschrift te beginnen met een positieve invalshoek, waarin hij bovendien oplossingen kon aandragen voor de problemen op het gebied van duurzaamheid en milieu. Dit werd Ode, later The Optimist. ‘Ik vind dat we al onze energie moeten stoppen in het oplossen van problemen en het overkomen van uitdagingen. Ik wil verhalen delen over hoe we de zaken kunnen omdraaien en weer beter kunnen maken. Alleen zo kun je mensen inspireren om er zelf ook wat aan te gaan doen.’

People and Planet

Een paar jaar geleden nam Jurriaan Kamp afscheid van The Optimist. ‘Daarna ben ik Kamp Solutions gestart, waarvoor ik alles weer zelf doe. Dat kan prima met de huidige technologie en ik vind het ook fijner dan werken met een hele redactie. Ik heb in het verleden veel energie gestopt in het overeind houden van een uitgeverij, dat leidt erg af van waarom je het eigenlijk doet: mooie verhalen maken. Ik hou het liever klein, zodat ik me niet druk hoef te maken om al die – voor mij – randzaken en me kan richten op de inhoud.’

Met die inhoud wil Jurriaan een positieve boodschap overbrengen. Voor Kamp Solutions een positieve boodschap over duurzaamheid en het milieu, maar zeker ook de gezondheid en het welzijn van mensen. Het blad heeft niet voor niets als ondertitel: For People and Planet.

Televisieprogramma voor PBS

Voor PBS, Public Broadcasting System, de Amerikaanse publieke omroep, maakt Jurriaan Kamp bovendien een televisieprogramma met dezelfde insteek. ‘Voor PBS maak ik een praatprogramma. Maar het is meer dan een gesprek met een gast. Ik laat ook zien wat de nieuwe ontwikkelingen en oplossingen zijn. Ik werk nu bijvoorbeeld aan een serie over de waterstofeconomie. We proberen mensen zo te inspireren om na te denken over nieuwe mogelijkheden. Veel van de afleveringen die ik voor tv maak, worden vervolgens omgezet naar podcasts. Erg leuk, want zo kunnen geïnteresseerden de informatie op verschillende manieren tot zich nemen.’

Goede doelen

Naast dit alles is Jurriaan Kamp ook weer een beetje terug bij waar hij vandaan komt, het internationaal recht. Hij heeft zitting in het bestuur van een mensenrechtenorganisatie in Amerika. ‘Mensenrechten vormen een heel fundamenteel onderwerp, de basis van alles. In 2023 wordt in San Francisco het 75-jarig bestaan van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens gevierd, die in 1948 is aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Die is weliswaar in Genève getekend, maar de wortels daarvoor lagen in San Francisco. Er komt een tweedaagse conferentie en ik help mee aan de voorbereidingen. Op de conferentie zal ik zelf ook aanwezig zijn. Ik heb een warm hart voor mensenrechten.’